وقتی نگاهت به آسمون باشه
وقتی نگاهت به آدم های آسمونی باشه ، آدم هایی که تا آخرین لحظه یادشون نرفت این دنیا جای موندن نیست
اونوقت هست که با حرفهای یه عده که نگاهشون به زندگی نهایت تا نوک دماغشون هست به جوش و خروش نمیندازت
آدم هایی که تو و اهدافت رو کوچیک می بینن و به قول خودشون دلسوزانه و از سر ترحم نگاهت میکنن و میخوان بهت کمک کنن
پس حرفشون حالت رو بد نکنه
آخه حرفهای آدم ها از نوع نگاهشون به زندگی نشات میگیره
امروز داشتم به درخت ها نگاه میکردم
دیدم دیگه مثل روزهای اول فروردین برگ هاشون سبز و کوچولو و ظریف نیستن
برگ ها رشد کرده بودن و انگار به یه بلوغی قشنگی رسیده بودن
هم ناز و جذاب بودن هم قوت گرفته بودن و محکم بودن
و هنوز تا محکم شدن و معمولی شدن راه داشتن
انگار درخت ها از مرحله کودکی و نوجوانی عبور کرده بودن و رسیده بودن به مرحله جوانی
و هنوز راه داشتن تا مرحله میانسالی و پخته شدن
دقت که کردم دیدم خدا مسیر زندگی ما رو در وجود یک درخت هر ساله به نمایش میذاره
تا یادمون نره مرحله بعد زندگیمون چطوری قرار هست بگذره
به اطرافمون خوب نگاه کنیم
خدا با ما کلی حرف برای زدن داره
گوش دلتون رو به حرف های خدا بسپارید، زندگی قشنگ تر میشه
گاهی اوقات اینقدر در روزمرگی غرق میشیم که خودمون رو فراموش میکنیم
فراموش میکنیم که هستیم و داریم نفس میکشیم
فراموش میکنیم این همه تلاشی که داریم میکنیم واسه اینه که از لحظه لحظه های زندگیمون لذت ببریم
واسه این نیست که لحظه های زندگیمون رو نابود کنیم
یه لحظه ایستاد و فکر کردن خیلی وقتی ازمون نمیگیره
اما میتونه ساعت ها و روزها ما رو جلو بندازه
امروز همون روزی هست که باید به خودمون فرصت بدیم
